το χταπόδι και πολλά άλλα ζώα έδειξαν

Μοιραστείτε

Ήταν βράδυ 10ης Ιουνίου, παραμονή της πρεμιέρας του 19ου Μουντιάλ όταν αυτό το blog ήρθε στη ζωή και άρχισε να κατοικεί στο όμορφο χωριό (που μάλλον έχει εξελιχθεί σε μια υπέροχη μεγάλη πόλη) με το όνομα peris ilektra.

Σαν να ήταν χθες μου φαίνεται. Δεν είναι όμως… 16 posts, 27 μέρες, 53 (75 μαζί με τα ante post) στοιχήματα, 62 παιχνίδια και 139 γκολ αργότερα (μάλλον θα το αποφύγουμε το αρνητικό ρεκόρ- άλλα 3 χρειάζονται) φτάσαμε στον τελικό του Μουντιάλ της Ν.Αφρικής .

Σκοπός της σύντομης αυτής παρουσίας μου στο μεγαλύτερο αθλητικό portal της χώρας μας ήταν να μοιραστώ μαζί σας την προσέγγιση μου στο στοίχημα γενικότερα και τα παιχνίδια του Μουντιάλ ειδικότερα καθώς και να παρακινήσω αρκετούς από σας να αρχίσετε να αντιμετωπίζετε το αγαπημένο μας παιχνίδι με ένα πιο συγκροτημένο τρόπο που θα σας επιτρέψει να το κάνετε κερδοφόρο σαν χόμπι (και για αυτό για μένα το πρώτο post παραμένει και το πιο σημαντικό- ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων και συνιστώ σε όσους δεν το έχουν διαβάσει). Προσπάθησα για αυτές τις 4 εβδομάδες να μοιραστώ μαζί σας όσο πιο αναλυτικά γίνεται τις σκέψεις μου, να σας κρατήσω (ελπίζω ευχάριστη) συντροφιά κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ με τα κείμενα μου και να επικοινωνήσω μαζί σας μέσα από τα σχόλια.

Τα παραπάνω ήταν οι βασικοί στόχοι της “ενοχλητικής βουβουζέλας του στοιχήματος”. Το ότι συνδυάστηκαν με ένα κερδοφόρο Μουντιάλ για το blog (εύχομαι και για αρκετούς από εσάς) είναι σίγουρα θετικό, δεν λέει όμως σχεδόν τίποτα από μόνο του αυτό γιατί 4 εβδομάδες στο στοίχημα είναι κάτι σαν μία αγωνιστική για μια ομάδα που παίζει σε ένα πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών. Μπορεί να μην είναι ένας οποιοσδήποτε αγώνας και να είναι το μεγάλο “εξάποντο” ντέρμπι του πρωταθλήματος (Μουντιάλ γαρ), αλλά και αυτό δεν παύει να είναι ένας από τους 30 αγώνες.

Όπως αν είχε πάει στραβά το Μουντιάλ (και δεν ήθελε και πολύ έτσι όπως κύλησε- και ειδικά όπως ξεκίνησε) θα έλεγα ακριβώς τα παραπάνω λόγια, οφείλα να κάνω το ίδιο και τώρα που πήγε τόσο καλά. Ο παίκτης στο στοίχημα, όπως και η ικανότητα των ανθρώπων στα περισσότερα πράγματα στη ζωή, κρίνεται σε βάθος χρόνου.

Για μένα το στοίχημα είναι πάνω από όλα διασκέδαση. Το κίνητρο μου για να παίξω είναι η πρόκληση του να βγω νικητής στη μάχη με τους μπουκ και η αγωνία - εναλλαγή συναισθημάτων που συνοδεύουν τα παιχνίδια. Το θέμα είναι ότι όλα αυτά είναι καλά και διασκεδαστικά από μόνα τους. Όταν όμως συνοδεύονται σε βάθος χρόνου και από κέρδη είναι ακόμα πιο διασκεδαστικά. Αντιθέτως όταν συνοδεύονται από σημαντική χασούρα η διασκέδαση αρχίζει να κοστίζει πολύ ακριβά και (κάποιες φορές) να προκαλεί προβλήματα. Για αυτό πιστεύω ότι αξίζει κανείς να είναι πειθαρχημένος και προσεκτικός (και όχι αυθόρμητος) στο παιχνίδι του. Για να μπορεί να διασκεδάζει χωρίς προβλήματα. Το κέρδος είναι το μπόνους. Το κερασάκι στην τούρτα. Και ως γνωστόν τα κερασάκια είναι γλυκά!

Ας μην αρχίσω όμως πάλι το τροπάρι μου. Τα έγραψα στο πρώτο post τα “περί στοιχήματος”, δεν χρειάζεται να τα γράψω και στο τελευταίο.

Δεν ξέρω αν θα τα ξαναπούμε ή όχι μέσα από το Sport24. Δεν είναι θέμα θέλησης. Είναι θέμα χρόνου. Γράφω στο διαδίκτυο για το στοίχημα εδώ και 9 σεζόν (9/9 κερδοφόρες και δεν κρύβω πως είμαι υπερήφανος για αυτό) και από τη μέρα που ξεκίνησα μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά και κυρίως η ηλικία και η ζωή μου. Ήδη τα τελευταία δύο χρόνια λόγω έλλειψης χρόνου είχα σταματήσει να γράφω κείμενα και μοιραζόμουν μόνο τα στοιχήματά μου χωρίς αναλύσεις σε μια ήσυχη γωνιά του διαδικτύου γεμάτη παλιούς φίλους. Έκανα με μεγάλη μου χαρά μια εξαίρεση για το p+ i live και το Μουντιάλ αλλά οι υποχρεώσεις μου δεν επιτρέπουν να ακολουθήσω τέτοιους ρυθμούς σε σταθερή βάση. Επομένως το κεφάλαιο “βουβουζέλα” τελειώνει εδώ και ή θα ξανανοίξει με άλλο όνομα και μικρότερη συχνότητα το φθινόπωρο ή δεν θα ξανανοίξει καθόλου…

Ας αφήσουμε όμως το “melo” mode (δεν είδατε τι έπαθε η Βραζιλία που επέμεινε σε αυτό;) και ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Στο Μουντιάλ.

Το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στη μαύρη ήπειρο πλησιάζει λοιπόν στο τέλος του. Τι θα θυμόμαστε αλήθεια από αυτό;

Σε μερικά χρόνια πολύ λίγα. Προς το παρόν όμως αρκετά- όπως φαίνεται και από την παρακάτω απόπειρα brainstorming:

- Τις βουβουζέλες.
- Το πρώτο γκολ και την πρώτη νίκη της εθνικής μας.
- Τις περιγραφές του Αλέκου (γενικά) και του ΠΡΠΠ (στο Ελλάδα-Νιγηρία).
- Τα Live by Freddos.
- Το Twitter που έπεφτε πιο συχνά και από τον Ρόμπεν.
- Την εκπληκτική (αλλά καταραμένη) διαφήμιση της ΝΙΚΕ.
- Την αερόμπαλα (Τζαμπουλάνι)
- Τον Πολ το χταπόδι που ξεφτίλισε τις ώρες που ξοδεύω σε αναλύσεις επί αναλύσεων.
- Την άτυπη μονομαχία Λαρίσα Ρικέλμε - Μπόμπι Έντεν.
- Τη δικαίωση του Μαρσέλο Μπιέλσα μέσα από τις εμφανίσεις της Χιλής
- Τη συμπαθή ομάδα του λαού (Βόρεια Κορέα)- και ας άρπαξε 12 τεμάχια!
- Το βατερλό των δύο φιναλίστ του 2006 (Ιταλία και Γαλλία)
- To γκολ που έπνιξε ο Γκριν κόντρα στις ΗΠΑ.
- Τα γκραν γκινιόλ φινάλε στα ΗΠΑ-Αλγερία, Σερβία-Αυστραλία και Ιταλία-Σλοβακία.
- Την απίστευτη ευκαιρία του Γιακούμπου στο Νιγηρία-Νότια Κορέα.
- To γκολ του Φρανκ Λάμπαρντ κόντρα στη Γερμανία που δεν μέτρησε ποτέ ο Λαριόντα.
- Το πέσιμο του Ντέιβιντ Μπέκαμ στο διαιτητικό τρίο στο ημίχρονο του Αγγλία-Γερμανία.
- Την αποτυχία του Καπέλο στην πρώτη του διοργάνωση εθνικών ομάδων (make it at least 46 years of pain Ingerland)
- Τα καραγκιοζιλίκια του Μαραντόνα και την απότομη προσγείωση της Αργεντινής.
- Τα 0 γκολ των Μέσι και Ρούνεϊ (ήταν μαζί με τον Βίγια τα τρία φαβορί για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ)
- Την αυτοκτονία της Βραζιλίας απέναντι στην Ολλανδία. Τις @@@@ίες του Μέλο και τα δάκρυα του Σέζαρ.
- Το ότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο μεγάλωσε, κονόμησε, έγινε μπαμπάς και πια φτύνει (δεν κλαίει)
- Τις διαδοχικές τεσσάρες της Γερμανίας σε Αγγλία και Αργεντινή.
- Τα γκολ των Ολλανδών (τη σουτάρα του Φαν Μπρόκχορστ και τις κεφαλιές των Σνάιντερ και Ρόμπεν)
- To χέρι του Σουάρεζ στο 120′ του Ουρουγουάη-Γκάνα και τα όσα ακολούθησαν στο παιχνίδι αυτό.
- Το φοβερό τρίλεπτο με τα χαμένα πέναλτι και το διπλοδόκαρο του Βίγια στο Παραγουάη-Ισπανία.
- Τον νικητή (προκαταβολικά αυτό - ελπίζω να θυμόμαστε και τον τελικό σαν παιχνίδι)

Αυτά μου έρχονται στο μυαλό έτσι πρόχειρα μέσα σε 5 λεπτά. Αν υπάρχει κάτι που έχει μείνει χαραγμένο στη δική σας μνήμη το οποίο ξέχασα, αναμένω με ενδιαφέρον να το μοιραστείτε μαζί με τους υπόλοιπους αναγνώστες στα σχόλια.

Πάμε τώρα στα δύο τελευταία παιχνίδια του φετινού Μουντιάλ:

ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ - ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Μικρός τελικός, Σάββατο 21:30)

1Χ2: 5,10 - 3,80 - 1,83
Under/Over 2,5: 2,28 - 1,78
3η θέση: 3,35 - 1,41
GG/NG (να σκοράρουν και οι δύο ομάδες - ναι ή όχι): 1,74 - 2,30

Διαιτητής: Αρτσούντια (Μεξικό). Για τελικό τον είχα (εξού και το ante post bet) στο τελευταίο του Μουντιάλ αλλά τελικά θα βολευτεί με τον μικρό τελικό για να σφυρίξει μετά τον τελικό του CL και τον τελικό του Μουντιάλ μέσα σε δύο μήνες ο Γουέμπ. Μάλιστα… Πολύ καλός διαιτητής ο Μεξικάνος. Από αυτούς που δεν λυπούνται τις κίτρινες. Αλλά σε μικρό τελικό πώς να παίξεις over σε κάρτες;

Προϊστορία: Συντριπτικά υπέρ της Γερμανίας (6-2-0 συνολικά, 2-1-0 σε Μουντιάλ και 4-1-0 σε φιλικά) αλλά βγαλμένη από άλλες εποχές αφού το τελευταίο μεταξύ τους επίσημο παιχνίδι ήταν για τη φάση των ομίλων του Μουντιάλ του 1986 (με τον Κλάους Άλοφς να ισοφαρίζει σε 1-1 στα τελευταία λεπτά) και το τελευταίο φιλικό μεταξύ των δύο ομάδων διεξήχθη το 1993.

Ο μικρός τελικός. Το παιχνίδι των απογοητευμένων. Μπορεί να κρίνει το χάλκινο μετάλιο αλλά συνήθως δεν παύει να είναι το ξεκ****μα των παικτών μετά από ένα μήνα έντασης/επιτυχιών και μια μεγάλη απογοήτευση 2-3 μέρες πριν (στον ημιτελικό). Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια, καμία από τις δύο ομάδες δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν πέτυχε σε αυτό το Μουντιάλ. Η Ουρουγουάη ξεπέρασε κάθε προσδοκία φτάνοντας στους 4 και πηγαίνοντας μακρύτερα από τις Βραζιλία-Αργεντινή, ενώ η Γερμανία παρουσίασε μια πολλά υποσχόμενη νεανική ομάδα και μοίρασε τεσσάρες σε Αγγλία και Αργεντινή. Στα ημιτελικά έχω την αίσθηση ότι και οι δύο προσπάθησαν όσο μπορούσαν αλλά έπεσαν σε αντιπάλους με μεγαλύτερη ποιότητα και δεν κατάφεραν να κάνουν την υπέρβαση αν και το πάλεψαν.

Στοιχηματικά στο 1Χ2 με τους μπουκ να δίνουν καθαρό φαβορί τη Γερμανία (πολύ χαμηλή η απόδοση της) και την Ουρουγουάη να είναι μάλλον λιγότερο απογοητευμένη και ενδεχομένως να ψήνεται περισσότερο για την 3η θέση, ίσως να υπάρχει μια μικρή αξία στο 1Χ αλλά επειδή οι Γερμανοί δεν είναι λαός που τα παρατάει/απογοητεύεται εύκολα και έχουν καλύτερη ομάδα, δεν θα τους κοντράρω. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που υπάρχουν άλλες αγορές με στοιχήματα τα οποία βρίσκω πολύ πιο ενδιαφέροντα για τον μικρό τελικό…

Το βασικό μου bet στο παιχνίδι για την 3η θέση (και για το Σαββατοκύριακο γενικότερα) θα είναι το over 2,5. Ένα ενδεχόμενο που έχει επιβεβαιωθεί στους μικρούς τελικούς και των 8(!) τελευταίων Μουντιάλ:

1978 Βραζιλία-Ιταλία 2-1
1982 Πολωνία-Γαλλία 3-2
1986 Γαλλία-Βέλγιο 2-2 (4-2 παρ.)
1990 Ιταλία-Αγγλία 2-1
1994 Σουηδία-Βουλγαρία 4-0
1998 Κροατία-Ολλανδία 2-1
2002 Ν.Κορέα-Τουρκία 2-3
2006 Γερμανία-Πορτογαλία 3-1

Δεν νομίζω ότι το στατιστικό αυτό είναι τυχαίο. Όπως ανέφερα και παραπάνω ο μικρός τελικός είναι ένα παιχνίδι στο οποίο οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων απελευθερώνουν από πάνω τους όλη την ένταση που είχαν συσσωρεύσει τις προηγούμενες εβδομάδες. Στον φετινό μικρό τελικό με φοβίζει λίγο το γεγονός ότι οι Ουρουγουανοί φέρονται στις δηλώσεις τους να επιθυμούν πολύ την 3η θέση (υπό την έννοια ότι ίσως παίξουν σχετικά σφιχτά για τα δεδομένα ενός τελικού της παρηγοριάς) αλλά και πάλι είμαι υποχρεωμένος να πάω με το over ελπίζοντας να μη σπάσει αυτό το Σάββατο η παράδοση. Πρόκειται για ένα bet που με έχει πληρώσει πολύ καλά σε προηγούμενα Μουντιάλ.

Εκτός από το over 2,5 θα ρίξω και τρία ακόμα (πολύ μικρότερο) bets στον Κλόζε να σκοράρει, στη Γερμανία να κερδίσει με 2-1 ή 3-1 και στη Γερμανία να σκοράρει μετά το 75′.

Θεωρώ τα 2-1/3-1 υπέρ της Γερμανίας ιδιαίτερα πιθανά σκορ αν το παιχνίδι- έστω και αργά- ανοίξει. Επιπλέον θεωρώ ότι οι Γερμανοί θα κυνηγάνε το γκολ σε κάθε περίπτωση στο τέλος (αν κερδίζουν δεν σταματάνε ποτέ- ρωτήστε Καπέλο και Μαραντόνα, αν χάνουν δεν τα παρατάνε ποτέ και αν είναι ισόπαλοι ψάχνουν τη νίκη ως το τελευταίο σφύριγμα) οπότε τίμησα το 2,75 που βρήκα για το ενδεχόμενο να πετύχουν γκολ μετά το 75′01”. Τέλος ο Κλόζε δεν κυνηγάει απλά το χρυσό παπούτσι (αυτός, ο Μίλερ και ο Φορλάν έχουν από 4 γκολ ενώ οι Βίγια και Σνάιντερ που θα παίξουν στον τελικό έχουν από 5) αλλά ένα πολύ μεγαλύτερο ρεκόρ. Βλέπετε έχει φτάσει πλέον τα 14 τέρματα σε Παγκόσμια Κύπελλα και υπολείπεται μόλις ενός του Ρονάλντο που με 15 είναι πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία των Μουντιάλ. Ίσως βέβαια να έχει μια τελευταία ευκαιρία (έστω και σαν αναπληρωματικός) το 2014 στη Βραζιλία αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι τότε θα είναι 36 χρονών φαντάζομαι ότι ο Κλόζε θα τα δώσει όλα για να σκοράρει το Σάββατο και ο Λεβ που τον εμπιστεύεται δεν νομίζω να του στερήσει χρόνο συμμετοχής για να δώσει λίγα παραπάνω λεπτά στο φετινό Μουντιάλ π.χ. στον Γκόμεζ ή τον Κίσλινγκ. Τον ταλαιπωρεί βέβαια η μέση του μετά τον ημιτελικό αλλά αν δεν παίξει (που δεν το νομίζω), παίρνουμε τα λεφτά μας πίσω.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ - ΙΣΠΑΝΙΑ (Μεγάλος τελικός, Κυριακή 21:30)
1Χ2: 3,85 - 3,45 - 2,18
Under/Over 2,5: 1,59 - 2,66
Πρωταθλητής: 2,64 - 1,60
GG/NG (να σκοράρουν και οι δύο ομάδες- ναι ή όχι): 2,28 - 1,77

Διαιτητής: Γούεμπ (Αγγλία). Καλός διαιτητής αλλά όχι τόσο καλός ώστε να του τα δώσουν όλα φέτος (τελικούς CL και WC)! Σε καμία περίπτωση. Αλλά ας όψεται η αβάντα από τους Άγγλους και τα καλά PR του. Ο Γουέμπ είναι πολύ γυμνασμένος, ακολουθεί τις φάσεις, έχει καλή χρήση των καρτών (δεν σφυρίζει πολλά φάουλ αλλά δεν συγχωρεί όταν είναι να δείξει κίτρινη) όμως παρόλα αυτά προσωπικά τον θεωρώ φοβερά υπερτιμημένο. Η συχνότητα που κάνει λάθη δεν δικαιολογεί την τιμή που του γίνεται φέτος. Είχε μια πολύ μέτρια χρονιά στην Πρέμιερ Λιγκ (κοινή παραδοχή στην Αγγλία- αποκορύφωμα ένα παιχνίδι Μπέρμινγχαμ-Γουλβς όπου τα έκανε εντελώς ***τά), δεν με έπεισε καθόλου στο παιχνίδι Ολυμπιακός-Μπορντό που τον είδα από κοντά και δεν απέφυγε τα λάθη στα δύο μεγάλα διεθνή τουρνουά εθνικών ομάδων (βλέπε το πέναλτι στο 90′+ του Αυστρία-Πολωνία στο τελευταία Euro ή το Ιταλία-Σλοβακία πριν δύο εβδομάδες στο οποίο δεν μέτρησε καθαρό γκολ των Ιταλών). Αλλά έτσι είναι η ΦΙΦΑ. Άλλη με τα λάθη πάνε σπίτια τους (Ροζέτι- που στο κάτω κάτω τον κρέμασε ο επόπτης) και άλλοι σφυρίζουν στον τελικό. Ελπίζω τουλάχιστον να τα πάει καλά την Κυριακή και να μην επηρεάσει το αποτέλεσμα του αγώνα.

Προϊστορία: 4-1-3 υπέρ της Ολλανδίας συνολικά, ισορροπία με 1-0-1 στα επίσημα (νίκες για τις γηπεδούχους στα δύο ματς για τα προκριματικά του Euro 1984). Φιλικά τα υπόλοιπα έξι παιχνίδια με πιο “πρόσφατο” το 1-0 υπέρ της Ολλανδίας τον Μάρτιο του 2002 στο Ρότερνταμ.

Ολλανδία και Ισπανία θα μονομαχήσουν την Κυριακή το βράδυ στο Soccer City του Γιοχάνεσμπουργκ με έπαθλο τον τίτλο του πρωταθλητή κόσμου. Ανεξάρτητα από το ποια θα επικρατήσει στον (δεύτερο συνεχόμενο) All European τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχουμε “πρωτάρα” παγκόσμια πρωταθλήτρια. Η νικήτρια θα είναι η όγδοη που θα γράψει το όνομα της με χρυσά γράμματα στην ιστορία των Μουντιάλ (Βραζιλία 5, Ιταλία 4, Γερμανία 3, Αργεντινή 2, Ουρουγουάη 2, Γαλλία 1, Αγγλία 1 οι υπόλοιπες εφτά). Επιπλέον θα γίνει η πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα που θα κατακτήσει τον τίτλο σε μη ευρωπαϊκό έδαφος. Μέχρι τώρα είχαν φτάσει στον τελικό παίζοντας μακριά από την Ευρώπη η Τσεχοσλοβακία το 1962, η Ιταλία το 1970, η Ολλανδία το 1978, η Γερμανία το 1986, ξανά η Ιταλία το 1994 και ξανά η Γερμανία το 2002 αλλά και στις 7 αυτές περιπτώσεις είχαν γνωρίσει την ήττα! Θέλετε και ένα φοβερό στατιστικό ακόμα (εμένα με εντυπωσίασε); Θα είναι ο πρώτος τελικός Μουντιάλ που δεν θα έχει μέσα Βραζιλία, Αργεντινή, Γερμανία ή Ιταλία!

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ισπανία αν τα καταφέρει την Κυριακή θα πετύχει και κάτι που όχι μόνο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ αλλά και πολύ δύσκολα θα συμβεί ξανά στο μέλλον. Θα είναι Πρωταθλήτρια Κόσμου και Ευρώπης σε ποδόσφαιρο (Euro 2008, Μουντιάλ 2010) και μπάσκετ (Μουντομπάσκετ 2006, Ευρωμπάσκετ 2009) τουλάχιστον για 2 μήνες- μέχρι το Μουντομπάσκετ της Κωνσταντινούπολης που θα διεξαχθεί τον Σεπτέμβριο δηλαδή.

Ομολογώ πως χαίρομαι που Ολλανδία και Ισπανία συναντιώνται στον τελικό γιατί πρόκειται για τις δύο ομάδες που πάντα συμπαθούσα περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες στην Ευρώπη λόγω του αγωνιστικού τους στυλ (αυτές και την Αγγλία- για τελείως διαφορετικούς λόγους αυτή) αλλά και οι δύο στα Μουντιάλ δεν τα κατάφερναν ποτέ καλά (από το 1982 και μετά που έχω αναμνήσεις δηλαδή γιατί την Ολλανδία του total football των 70s δεν την πρόλαβα παρά μόνο σε βίντεο).

Την Κυριακή οι φούριας ρόχας είναι σύμφωνα με τις αποδόσεις το φαβορί για να κατακτήσουν τον τίτλο. Δικαίως κατά κατά την άποψη μου. Δεν θέλω να υποτιμήσω την πορεία των οράνιε αλλά η αλήθεια είναι ότι φάνηκαν αρκετά τυχεροί μέχρι εδώ. Την κυνήγησαν βέβαια την τύχη τους είναι η αλήθεια, όμως ειλικρινά δεν με έχουν πείσει ότι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τους Ισπανούς. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά…

Πως έφτασαν στον τελικό: Στη φάση των ομίλων και οι δύο είχαν ευνοϊκή κλήρωση. Η Ολλανδία στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο τη Δανία δυσκολευόταν να κάνει φάση στο πρώτο ημίχρονο. Στο πρώτο λεπτό της επανάληψης όμως επωφελήθηκε από ένα τυχερό αυτογκόλ, πήρε το προβάδισμα και στη συνέχεια δεν είχε πρόβλημα να πάρει τη νίκη. Στο δεύτερο παιχνίδι κέρδισε την Ιαπωνία 1-0 με παρόμοιο τρόπο (πάλι δυσκολευόταν απέναντι σε κλειστή άμυνα αλλά ο συνδυασμός Τζαμπουλάνι και Ιάπωνα γκολκίπερ έδωσαν τη λύση) και έτσι το τελευταίο παιχνίδι με αντίπαλο το Καμερούν απέκτησε διαδικαστικό χαρακτήρα. Την ίδια ώρα η Ισπανία στην πρεμιέρα με αντίπαλο την Ελβετία δεν είχε την τύχη της Ολλανδίας (κόντρα σε Δανία, Ιαπωνία) και το πλήρωσε σε μια κόντρα γνωρίζοντας την ήττα με 0-1. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και να χρειάζεται 2/2 νίκες κόντρα σε Ονδούρα (εύκολο) και Χιλή (όχι και τόσο εύκολο) για να προκριθεί στους 16. Τα κατάφερε όμως χωρίς να δυσκολευτεί ιδιαίτερα και πέρασε στη 2η φάση.

Στους 16 οι Ισπανοί έπεσαν πάνω στην Πορτογαλία την οποία κέρδισαν δίκαια με 1-0 μετά από πολύ καλή εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο ενώ οι Ολλανδοί είχαν την τύχη να αντιμετωπίσουν τη Σλοβακία (και όχι την Ιταλία ή την Παραγουάη) παίρνοντας μια σχετικά εύκολη πρόκριση.

Στα προημιτελικά οι Ισπανοί δυσκολεύτηκαν πολύ κόντρα στην Παραγουάη και ίσως να στάθηκαν και τυχεροί για μία και μοναδική φορά στα γήπεδα της Ν.Αφρικής (ο Σαν Ίκερ να είναι καλά). Οι Ολλανδοί από την άλλη έκαναν την πρώτη (και τελευταία μέχρι τώρα) μεγάλη νίκη τους στο φετινό Μουντιάλ ανατρέποντας το εις βάρος τους 0-1 του ημιχρόνου χάρη σε δύο στημένα που χάρη στο συνδυασμό τύχης και αμυντικής αδράνειας των βραζιλιάνων μετουσιώθηκαν σε γκολ. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι μέχρι τότε δεν είχαν κάνει ούτε φάση και είχαν κρατηθεί στο παιχνίδι χάρη στη φοβερή απόκρουση του Στεκέλενμπουργκ στο σουτ του Κακά.

Στα ημιτελικά οι Ολλανδοί αντιμετώπισαν την πιο αδύναμη ομάδα της τετράδας ενώ οι Ισπανοί την ομάδα που είχε εντυπωσιάσει περισσότερο από κάθε άλλη μέχρι τότε στο φετινό Μουντιάλ. Και οι δύο πήραν την πρόκριση όμως οι Ολλανδοί είχαν πάλι φοβερή ρέντα στην επίθεση (πρώτο γκολ με σουτ από τα άγραφα, δεύτερο καραμπόλα και οριακό οφσάιντ και το τρίτο γκολ με δοκάρι και μέσα σε κεφαλιά του Ρόμπεν που σκόραρε και αυτός με το κεφάλι μετά τον Σνάιντερ- έχουν άστρο λέμε φέτος οι οράνιε!) ενώ οι Ισπανοί κυριάρχησαν πλήρως στον αγωνιστικό χώρο και προσωπικά με έπεισαν πολύ περισσότερο με την εμφάνιση τους.

Match-up: Και οι δύο ομάδες παίζουν το ίδιο σύστημα. Φαν Μάρβαϊκ και Ντελ Μποσκ εμπιστεύονται το πιο σύγχρονο σύστημα της εποχής μας, το 4-2-3-1.

Στη θέση του τερματοφύλακα νομίζω πως (χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο Στεκέλενμπουργκ είναι κακός γκολκίπερ) η Ισπανία υπερέχει ξεκάθαρα λόγω της εμπειρίας και της κλάσης του Κασίγιας.

Στα μετόπισθεν οι Ισπανοί (Πουγιόλ-Πικέ) σίγουρα υπερτερούν στο κεντρικό αμυντικό δίδυμο έναντι των οράνιε (το δίδυμο Ματάισεν-Χέιτινγκα είναι για μένα ο αδύναμος κρίκος της φετινής Ολλανδίας), ενώ αν υπάρχει κάποια πλευρά από την οποία και οι δύο είναι λίγο πιο επίφοβες είναι η αριστερή αφού ο Φαν Μπρόκχορστ δεν έχει στα 35 του την ταχύτητα που είχε παλιά και ο Καπντεβίγια συγκριτικά με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του είναι μάλλον ο παίκτης με την χαμηλότερη ποιότητα στην 11αδα της Ισπανίας. Πέδρο και Ρόμπεν αντίστοιχα ενδεχομένως να τους προκαλέσουν προβλήματα επιτιθέμενοι από τα δεξιά.

Στα χαφ και οι δύο ομάδες είναι πολύ δυνατές. Φαν Μπόμελ, Ντε Γιονγκ και Σνάιντερ τα έχουν πάει εξαιρετικά μέχρι τώρα για την Ολλανδία αλλά δεν έχουν δώσει κανένα τέστ τόσο δυνατό όσο αυτό που θα δώσουν την Κυριακή. Οι Ισπανοί με Μπουσκέτς-Τσάμπι Αλόνσο και τον Τσάβι μπροστά τους αλλάζουν την μπάλα λες και παίζουν Pro. Τους έβλεπα με τι άνεση αντιδρούσαν κόντρα στο πρέσινγκ των Γερμανών προχθές και είχα χαζέψει. Τι ωραία που γυρίζουν τα κορμιά τους όταν υποδέχονται τη μπάλα, πως μοιράζουν το παιχνίδι με μεταβιβάσεις ακριβείας (είτε αυτές είναι 5, είτε είναι 35 μέτρων, κ.ο.κ.

Στα εξτρέμ έχουμε Κάουτ-Ρόμπεν από τη μία και Ινιέστα-Πέδρο από την άλλη. Τρεις διεμβολιστές και ο “τίμιος” Κάουτ δηλαδή (πολύ δουλειά αυτό το παιδί- από στράικερ έχει φτάσει να παίζει μπακ χαφ για να βοηθάει τον Φαν Μπρόκχορστ αλλά δεν καταλαβαίνει τίποτα). Πολύτιμο εργαλείο για τον Φαν Μάρβαϊκ ο άσος της Λίβερπουλ. Για τον Ρόμπεν τα έχουμε ξαναπεί. Είναι ο παίκτης που κάνει τη διαφορά για τους οράνιε. Αν σκεφτεί δε κανείς πως οι Ολλανδοί δεν υπερτερούν και πουθενά έναντι των Ισπανών, αυτός και ο Σνάιντερ είναι που καλούνται να κάνουν το κάτι παραπάνω και να οδηγήσουν την Ολλανδία στον τελικό. Θα τα καταφέρει ή θα φτάσει πάλι στη βρύση αλλά δεν θα πιει νερό όπως στο Champions League με τη Μπάγερν; Οι Ισπανοί από την άλλη έχουν δύο πραγματικούς “ξεφλουδιστές” στα άκρα (θα βάλω κάτι ψιλά στο να πετύχει το πρώτο γκολ ένα από αυτά τα “μικρά θαυματουργά ανθρωπάκια” που λέει ο και ο Αλέκος. Νομίζω πως η επιλογή του Ντελ Μποσκ να ξεκινήσει με τον Πέδρο στον ημιτελικό απέδωσε καρπούς και θεωρώ εξαιρετικά απίθανο να μην τον εμπιστευτεί και στον τέλικο. Έκανε βέβαια τη μαμακία του στο τέλος στη φάση που δεν έδωσε τη μπάλα στον Τόρες αλλά συνολικά ήταν εξαιρετικός. Δεν προμηνύεται εύκολη η βραδιά για τον Φαν Μπρόκχορστ.

Τέλος στην κορυφή της επίθεσης καλός ο Φαν Πέρσι αλλά τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους. Ο Βίγια έχει κάνει μεγάλο Μουντιάλ (είχε πέντε γκολ και μια ασίστ στα 6 γκολ που είχαν πετύχει οι Ισπανοί πριν την κεφαλιά του Πουγιόλ στον ημιτελικό) και νομίζω πως με τα χαφ της Ισπανίας να την “έχουν” την καλή κάθετη πάσα (ειδικά ο Τσάβι αλλά και ο Τσάμπι Αλόνσο) και το κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Ολλανδών να μη φημίζεται ακριβώς για την ταχύτητά του (θυμηθείτε τη φάση του γκολ που τους έβαλε ο Ρομπίνιο), δεν αποκλείεται να σκοράρει και στον τελικό και να πάρει το χρυσό παπούτσι.

Οι Ισπανοί υπερτερούν και σε εναλλακτικές λύσεις. Τόρες, Φάμπρεγκας και Σίλβα είναι παίκτες ικανοί να αλλάξουν μόνοι τους την εικόνα ενός αγώνα. Από την άλλη εκτός από τον Φαν ντερ Φάαρτ δεν μπορείς να πεις ότι ο Αφελάι, ο Ελία και ο Χούντελααρ μπορούν να θεωρηθούν παίκτες πρώτης γραμμής. Όλοι τους καλοί αλλά στη σκάλα Φάμπρεγκας και Τόρες δεν είναι.

Στατιστικά (μέσοι όροι ανά αγώνα στο φετινό Μουντιάλ):
Επιθέσεις 10 - 16
Τελικές προσπάθειες 13 - 17
Εύστοχες τελικές προσπάθειες 5 - 8
Κόρνερ 4 - 8
Αποκρούσεις 3 - 2
Γκολ υπέρ-κατά 2,0-0,8 / 1,2-0,3
Πάσες 405 - 565
Ποσοστό επιτυχίας (πάσες) 72% - 81%
Κατοχή 54-46 / 58-42
Χιλιόμετρα ανά αγώνα 103 - 105
Φάουλ υπέρ-κατά 16-16 / 18-10
Κίτρινες κάρτες 2,5 - 0,5

Συμπέρασμα / Στοιχήματα: Βλέπουμε λοιπόν πως στη θεωρία οι Ισπανοί υπερτερούν έστω και για λίγο στους περισσότερους τομείς έναντι των οράνιε. Φυσικά στους τελικούς συχνά οι θεωρίες πάνε περίπατο και μιλάει η καρδιά σε συνδυασμό με μια ατομική ενέργεια ή μια στημένη φάση (εκεί οι Ολλανδοί μάλλον είναι πιο επικίνδυνοι). Αυτά όμως δεν μπορεί να τα προβλέψει κανείς. Αντίθετα την φοβερή κυκλοφορία των Ισπανών στο κέντρο και τα προβλήματα που μπορούν να δημιουργήσουν με την ταχύτητά τους ο Βίγια στο κέντρο της ολλανδικής άμυνας και ο Πέδρο στο αριστερό της άκρο είναι πράγματα που βάσει ποδοσφαιρικής λογικής έχουν μεγάλη πιθανότητα να συμβούν. Από την άλλη βέβαια υπάρχουν ο Ρόμπεν και το βρώμικο (και τυχερό φέτος) πόδι του Σνάιντερ. Νομίζω όμως πως η ζυγαριά γέρνει προς φούριας ρόχας μεριά.

Η Ισπανία βγάζει μεγαλύτερη ποιότητα μέσα στο γήπεδο και επιπλέον οι παίκτες της είναι ψημένοι στο να φτάνουν σε τίτλους παίζοντας αυτό το ποδόσφαιρο που βασίζεται στην εκπληκτική κατοχή/κυκλοφορία της μπάλας στο κέντρο (και που έχει κάνει θραύση τόσο με την εθνική όσο και με την Μπαρτσελόνα την τελευταία τριετία). Αν βρουν τρόπο να αντιμετωπίσουν τον Ρόμπεν και έχουν λίγη τύχη νομίζω ότι μπορούν να φτάσουν στη νίκη. Προσωπικά τους δίνω περίπου 50% πιθανότητες να καταφέρουν και για αυτό τίμησα το διπλό το οποίο σε αποδόσεις πάνω από 2,05 νομίζω πως είναι μια αρκετά συμπαθητική επιλογή.

Και τι σύμπτωση( Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές και είμαι έτοιμος να ολοκληρώσω το blog ο Πολ το χταπόδι μόλις επέλεξε την Ισπανία. Άντε ρε Πολ και κάθομαι και γράφω τζάμπα τόση ώρα!

Διάβαζα το πρωί κάτι δηλώσεις του Κάουτ που έλεγε ότι οι Γερμανοί φοβήθηκαν την Ισπανία και δεν επιτέθηκαν αλλά ότι η Ολλανδία δεν θα κάνει το ίδιο. Θα επιτεθεί και θα αναδείξει αδυναμίες της Ισπανίας που δεν φάνηκαν στον ημιτελικό λόγω της φοβισμένης προσέγγισης των Γερμάνων. Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες Ντιρκ. Ο Πολ μίλησε!

Στα ειδικά στοιχήματα τώρα, ελπίζω ο αχώνευτος Γουέμπ να κάνει και κάτι καλό αφού έπαιξα τον Φαν Μπόμελ να δεχθεί κάρτα σε απόδοση 2,22. Τα “μικρά θαυματουργά ανθρωπάκια” της Ισπανίας θα τον δυσκολέψουν σίγουρα στο κέντρο και δεν αποκλείεται να τον τσατίσουν κιόλας. Τα πόδια του είναι μακριά και αν και συνήθως προσέχει πως τα απλώνει κάνοντας “επαγγελματικά” φάουλ, αργά ή γρήγορα και σε συνδυασμό με την ένταση του τελικού πιστεύω θα την κάνει την λαδιά και θα δει μια κάρτα.

Σκέφτηκα και το αγαπημένο Χ/2 ημίχρονο/τελικό που μας έχει πληρώσει καλά στο φετινό Μουντιάλ αλλά νομίζω ότι μετά από τρία συνεχόμενα Χ/2 (όλα 0-0 / 1-0) της Ισπανίας στη φάση νοκ άουτ (με Πορτογαλία, Παραγουάη, Γερμανία), δεν πάει το χέρι μου να ρισκάρω και σε τέταρτο.

Προτίμησα να παίξω ένα στοίχημα για τα φάουλ του πρώτου ημιχρόνου- να κερδίσουν κάτω από 8,5 οι Ολλανδοί (δηλ. να κάνουν κάτω από 8,5 οι Ισπανοί) σε απόδοση 1,80. Δεν νομίζω πως το μελέτησαν καλά οι odds compilers της Bwin αυτό το line. Οι Ισπανοί κάνουν μέχρι τώρα όπως είδαμε παραπάνω 10 φάουλ ανά αγώνα και προχθές κόντρα στους Γερμανούς είναι ζήτημα αν έκαναν 3-4 στο πρώτο ημίχρονο. Σε αυτό βέβαια βοηθάει και το υψηλό ποσοστό κατοχής που έχουν. Εδώ έχουμε ένα θεματάκι γιατί και οι Ολλανδοί παίζουν ποδόσφαιρο κατοχής- έχω την εντύπωση όμως ότι κόντρα στους Ισπανούς δεν θα τα καταφέρουν. Σε κάθε περίπτωση το 8,5 είναι πολύ ψηλό line δεδομένου του χαμηλού αριθμού φάουλ που κάνουν οι παίκτες του Ντελ Μποσκ και νομίζω πως αξίζει ένα συμπαθητικό ποντάρισμα.

Και κάπου εδώ αγαπητοί vuvuzelistas του στοιχήματος φτάσαμε στο τέλος…

Ήταν ένας υπέροχος μήνας. Ελπίζω ως βουβουζέλα του στοιχήματος να αποδείχθηκα λιγότερο ενοχλητικός και πιο χρήσιμος από τις original βουβουζέλες (όχι και τόσο φιλόδοξος στόχος αλλά κάτι είναι και αυτό)!

Αν κάποιος θελήσει να επικοινωνήσει μαζί μου και μετά την ολοκλήρωση των σχολίων σε αυτό το τελευταίο post, το email και το twitter μου ακολουθούν παρακάτω και είναι πάντα ανοιχτά για όλους.

Posted in: world cup 2010